سلام ای غروب غریبانه دل
سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی
خداحافظ ای شعر شبهای روشن

خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق
خداحافظ ای عطر شعر شبانه

خداحافظ ای همنشین همیشه
خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دلهای خسته

تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا

به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد

خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نوبهار همیشه

احسان خواجه امیری

 به قلم : مشکی پوش

از اول هم من و تو ما نبودیم
من و تو مال یک دنیا نبودیم
از اول هم تومون سر درگمی بود
می گفتیم با همیم اما نبودیم

تمومش کن بیا از هم جدا شیم
بیا اینقدر تکراری نباشیم
تمومش کن تا همینجا توی لحظه
از این تنهایی با هم رها شیم

تمومش کن ته این جاده بسته
تهش ماییم که قلبامون شکسته
بگو اینجا کجای قصه ماست
نگاه کن اول راهیم و خسته
نترس از این که حرفام دلنشین نیست
تموم سهم ما از عشق این نیست
ما عشق اول هم بودیم اما
همیشه عشق اول بهترین نیست

تمومش کن بیا از هم جدا شیم
بیا اینقدر تکراری نباشیم
تمومش کن تا همینجا توی لحظه
از این تنهایی با هم رها شیم

تمومش کن ته این جاده بسته
تهش ماییم که قلبامون شکسته
بگو اینجا کجای قصه ماست
نگاه کن اول راهیم و خسته

تمومش کن بیا از هم جدا شیم
بیا اینقدر تکراری نباشیم
تمومش کن تا همینجا توی لحظه
از این تنهایی با هم رها شیم

احسان خواجه امیری

 به قلم : مشکی پوش

 به قلم : مشکی پوش

یاد داری آن روز که با دلی پراز غنچه های امید به سویت آمدم دستهایم چقدر خالی بودند اما تو آنقدر مهربان بودی که وقتی نگاهت به من افتاد به دستهایم نگاه نکردی تنها دلم را دیدی

 به قلم : علی

آسمون منو تو یه مدته سیاه شده
 گفتن دوست دارم کم شده کیمیا شده

**
 اون غروری که گذاشته بودیمش یه جای دنج
 اومده باز توی قلب من وتو خدا شده

**
 اون حسادت هایی که اول طعم عاشقی رو داشت
حالا انگار ارزشش قد یه ادعا شده

**
 اون دستا?? که داده بودیم توی رویامون به هم
 تقصیر کیه نمی دونم ولی رها شده

**
ما قرار نبود مثل بقیه زندگی کنیم چرا حرف هامون مث تموم آدما شده
 گنبد عشق منو تو ضریحاش طلایی بود طلا ها ریخته و جنس گنبدا بلا شده

 به قلم : علی

حالا من یه گوشه تنهام با یه عکس یادگاری
 رفتی بی وفا و گفتی که منو دوسم نداری
 حالا باز دوباره بارون می خوره رو تن شیشه
 اخه چی کم شده از تو که می ری واسه همیشه
 عزیزم دنیا کوچیکه تو بگو اخه کجایی
یاد تو می افتم هر وقت هی می گم جای تو خالی
 هی میگم جای تو خالی تو شبای پر ستاره دل من هواتو داره
 یاد من می مونه نیستی بودنت خواب و خیاله
 روی بام خاطراتت من کبوتر شدم
 اما با یه سنگ نفرت تو پریدم از بوم دنیا
 حالا بعد رفتن تو من یه گوشه ای نشستم
 هی می گم کجایی اخر اخه من دل به کی بستم
 دیگه خسته ام از این عشق خیالی هی میگم جای تو خالی

هی میگم جای تو خالی....

 به قلم : علی

اگر تمام شب برا ی از دست دادن خورشید گریه کنی لذت دیدن ستاره ها را هم از دست خواهی داد

**

زندگی تفسیر سه کلمه است : خندیدن .... بخشیدن .... و فراموش کردن .... پس.... بخند .... ببخش .... و فراموش کن

**

فرقی نمی کند گودال آب کوچکی باشی یا دریای بیکران… زلال که باشی، آسمان در توست

 به قلم : علی